310# “来自犹大支派,大卫的根”表示通过在祂人身中与神性真理合一的神性良善。这从“犹大支派”和“大卫的根”的含义清楚可知:“犹大支派”是指整体上的一切良善,因为以色列的一切支派都表示天堂和教会的一切真理和良善(对此,参看前文AE 39节);“犹大”或他的支派表示属天之爱的良善(对此,也可参看前文AE 119节;以及《属天的奥秘》,3654, 3881, 5583, 5603, 5782, 6363节);因此,在论述主的至高意义上,“犹大支派”表示神性良善。“大卫的根”是指神性真理,因为在圣言中,“大卫”表示神性真理方面的主(参看AE 205节)。因此,“来自犹大支派,大卫的根”表示在主的人身中与神性真理合一的神性良善方面的主。在圣言中,就其字义而言,经上主要使用两种表达方式,或说主要论及两种事物,其中一种涉及良善,另一种涉及真理;但就其内义或灵义而言,这两者合而为一,这是由于在圣言的每个细节中的良善与真理的婚姻(对此,参看AE 238e, 288b节);原因在于,在天堂,良善和真理不是二,乃为一,因为那里的一切真理都属于良善。在人身方面的主被称为“大卫的根”,因为一切神性真理都来自祂,正如一切事物都从它们的根而存在并持续存在;由于同样的原因,在以赛亚书,祂还被称为“耶西的根”:
到那日,耶西的根立作万民的大旗,列族必寻求祂;祂安息之所大有荣耀。(以赛亚书11:10)
此处“耶西”是指大卫,因为他是大卫的父亲。
310. Of the tribe of Judah, the root of David. That this signifies by the Divine good united to the Divine truth in His Human, is evident from the signification of the tribe of Judah, as denoting all goods in the aggregate; for all the tribes of Israel signified all the truths and goods of heaven and the church (concerning which see above, n. 11:10).
Jesse here stands for David because he was his father.
310. From the tribe of Judah, the Root of David, signifies by means of Divine good united to the Divine truth in His Human. This is evident from the signification of "the tribe of Judah," as being all goods in the complex, for all the tribes of Israel signified all truths and goods of heaven and the church (of which above, n. Isaiah 11:10).
"Jesse" here stands for David, because he was David's father.
310. "Ex tribu Jehudae, Radix Davidis." - Quod significet per Divinum Bonum unitum Divino Vero in suo Humano, constat ex significatione "tribus Jehudae", quod sint omnia bona in complexu, omnes enim "tribus Israelis" significabant omnia vera et bona caeli et ecclesiae (de quo supra, n. 39), et "Jehudah" seu tribus ejus significabat bonum amoris caelestis (de quo etiam supra, n. 119, et in Arcanis Caelestibus, n. 3654, 3881, 5583, 5603, 5782, 6363); inde in supremo sensu, in quo de Domino, per "tribum Jehudae" significatur Divinum Bonum: et ex significatione "Radicis Davidis", quod sit Divinum Verum, per "Davidem" enim in Verbo intelligitur Dominus quoad Divinum Verum (videatur supra, n. 205); inde est, quod per "ex tribu Jehudae, Radix Davidis", intelligatur Dominus quoad Divinum Bonum unitum Divino Vero in Humano Ipsius. In Verbo in sensu ejus litterae utplurimum dicuntur duo, quorum unum involvit bonum, alterum autem verum, sed duo illa conjunguntur in unum in sensu interno seu spirituali ejus, et hoc ob conjugium boni et veri in singulis Verbi (de quo videatur supra, n. 238 fin. , 288 [b]); causa est, quia bonum et verum in caelo non sunt duo sed unum, omne enim verum ibi est boni. Dominus quoad Humanum dicitur "Radix Davidis" ex eo quia omne Divinum Verum ab Ipso est; sicut etiam omnia existunt et subsistunt ex radice sua: inde etiam est quod dicatur "Radix Jischaji" apud Esaiam,
"Fiet in die illo Radicem Jischaji, quae stans in signum populorum, gentes quaerent, et erit quies Ipsius gloria" (11:10);
"Jischajus" pro Davide, quia erat pater ejus.